We begonnen onze trip in Bilbao, een wereldse stad, redelijk Europees, nog niet zo ‘tipicamente’ Spaans. Veel moderne architectuur met het Guggenheim museum als symbool van het nieuwe uiterlijk en karakter van de stad. Het museum is prachtig en overweldigend, zowel qua architectuur als qua kunst. Daarom was het wel enigszins jammer dat we dit aan het begin van de vakantie bezochten toen we nog aan het afschakelen waren. Dan maar wat langer bijkomen op de terrasjes in de oude stad en shoppen in de smalle straatjes van de Siete Calles, rebajas !. Ons pensionnetje was rustig gelegen op een half uurtje rijden van Bilbao in Santurtzi bij de zee. Ze serveerden er een heerlijke lunch en in het dorp waren meerdere goede restaurants met overheerlijke visgerechten.

Van hieruit hebben we een dagtrip naar Vitoria-Gasteiz gemaakt om hun jaarlijkse fiesta mee te maken, het feest van de witte maagd. Vanaf de kerk wordt een pop met een paraplu aan een touw naar beneden gelaten, de plaatselijke bevolking kijkt massaal vol spanning toe met een sigaar in de hand die ze aan het einde van het ritueel opsteken en vervolgens gooien ze elkaar kletsnat met drank. Een belevenis op zich!

San Sebastian is een prachtige oude mondaine plaats die zijn allure heeft behouden en een beetje Frans aandoet. Heerlijk was de combinatie van strand en stad. In de oude stad aan de andere kant van de rivier was het ’s avonds heerlijk toeven met overheerlijk eten en een drankje.

Llanes was een ervaring apart als gast in het huis (pension) van Manuel, een gedistingeerde Spanjaard op leeftijd. Hij liet zien dat het ontbijt niet de belangrijkste maaltijd is voor de Spanjaarden met voorverpakte cakejes en kaakjes. De koffie en thee waren overigens wel vers. Een 3e bed op de kamer is in dit soort kleine pensionnetjes ook niet gebruikelijk bleek uit het met dekens opgevulde spiraalmatras. Llanes had een prachtig restaurant in een voormalige kerk met de heerlijkste paella.

De Picos waren een belevenis op zich, wat een mooie weidse bergen en wat een uitzicht! Ik wil hier absoluut terugkomen om te wandelen. De dorpjes doen enigszins Zwitsers aan, on-Spaans zo clean als ze zijn alsook het pension met zijn vele hout. Je zou bijna ‘gemütlich’ kunnen zeggen. Overdag is het weer heerlijk, ’s nachts koelt het er behoorlijk af.

Waar je ook rijdt in Noord-Spanje, overal kom je borden tegen dat je op ‘de camino’ zit, alle wegen leiden naar Santiago de Compostella. Regelmatig kom je ook wandelaars tegen, zeker in en in de buurt van de grotere steden zoals León. In het centrum wemelde het van wandelaars op weg naar de kathedraal om zich te registreren. We hebben het wat ‘minder gezond’ gedaan en zijn ’s avonds in een heerlijk oubollig restaurant terecht gekomen waar de ober ons heeft ingewijd in verschillende soorten Orujo …

De weg van León naar Burgos was indrukwekkend, een beetje niemandsland, weinig verkeer, het asfalt waar de hitte vanaf dampte, de zon achter de sluierbewolking, en verder alleen maar uitgestrektheid. Rond Briviesca wordt het landschap geel door de oneindige velden met zonnebloemen. We moesten naar ‘Bureba’, daarvan bleken er meer te bestaan dus het duurde even voordat we in Castellanos de Bureba aankwamen, een gehucht van 4 man en een paardenkop! Onze aanvankelijke vrees bij de aanblik van dit alles met die rare Español bovendien is gelukkig geen bewaarheid geworden. Antonio bleek een op en top gastheer, zeer communicatief (alleen Spaans) wiens missie het was het iedereen naar de zin te maken. Het huis een schat aan herinneringen, het tafellinnen, porseleinen servies met de kristallen glaasjes bij het ontbijt onderstreepten de setting alleen nog maar; een omgeving met enorm veel geschiedenis. Antonio is een dag met ons mee op pad geweest naar Poza de Sal. Uiteindelijk zijn we ergens in een dorpje in een kroeg beland waar we bier uit een gieter hebben gedronken (porrón), een hele kunst om het gerstenat rechtstreeks vanaf de tuit boven je hoofd in je mond te gieten. Antonio verstond de kunst als geen ander terwijl hij rijmpjes declameerde bovendien.

De laatste dagen in een huisje in Laredo waren heerlijk om de boel te laten bezinken, alle indrukken een plekje te geven en … om weer honger te krijgen. Kortom het was een heerlijke vakantie en fantastisch om op deze manier kennis te maken met Spanje in al haar facetten. Dat smaakt naar meer!